Skip to content

Latest commit

 

History

History
64 lines (64 loc) · 8.2 KB

sesja-016.md

File metadata and controls

64 lines (64 loc) · 8.2 KB

Sesja 16

  1. Brugge
    • Opuszczamy szemraną spelunę i udajemy się na nocleg do Ostoi.
    • Po drodze do karczmy, przechodząc przez rynek grupa zauważa, że cyrk już się zwinął, ale klatka z Sowiołakiem została. Stwór jest nakryty płachtą i oblazły przez muchy (znaczy, martwy).
    • Zaczepiony przechodzień opowiada, że zwierz, pozbawiony kagańca, oszalał i straż miejska musiała go zastrzelić.
    • Z powrotem w karczmie, znad kufla piwa odrywa nas nagły dźwięk dzwonów z kościoła Lebiody.
    • Wychodzimy na zewnątrz i jesteśmy świadkami, jak przez miasto przetacza się kolumna wojska wracającego z bitki - ze strzał wbitych w liczne wozy Ilana wnioskuje, że była to bitka z driadami.
    • Na wozach widać też dziwne ślady dużych pazurów (3 palczastych) wysokości drzwi z wozu, ale w proporcjach przypominających ludzką dłoń.
    • Nad ranem w karczmie robimy plany odnośnie dalszych poczynań.
    • Kajetan ogląda kamienie, które dostaliśmy od Larsa w ramach zapłaty za księgi. Jeden z nich emanuje magią (school of conjuration).
    • Elf próbuje "wtłoczyć" w niego nieco magii, w skutek czego rysa na kamieniu powiększa się.
    • Po śniadaniu Ilana i Kajetan wybierają się do biblioteki, a Skovik z braćmi na zakupy:
      • interesujące lokacje w okolicy:
        • Craag An - nietknięte ruiny dużego elfiego miasta w środku Brokilonu
        • Sowie Wzgórza - kopalnie węgla
        • Świątynia Kreve - opuszczona świątynia Kreve, bogini sprawiedliwości, w Sowich Wzgórzach na południe od Brugge
      • żadne z miejsc opisanych w księgach nie wydaje się być bezpiecznym miejscem do zwiedzania/eksploracji, decydujemy się wyruszać w dalszą drogę, do Dillingen
    • Kajetan podsuwa Ilanie znaleziony dziennik polowy Myszowora z jego wyprawy do Brokilonu. Druid pisze, że pomimo dobrych relacji z Eithne, królową Brokilonu, nigdy nie zaufano mu na tyle, by wpuścić go do Duen Canell - serca dzikiego lasu. Wspomina też o protektorze Brokilonu - mistycznej istocie, która ma przyjść z pomocą puszczy w największej potrzebie. W części lasu, gdzie populacje wilków i kruków są największe, Myszowór natknął się na totemy wyrzeźbione w kamieniu, ozdobione kośćmi.
    • Kajetan próbuje jeszcze dostać się do maga, żeby pokazać mu nasz dziwny kamień, ale ochrona informuje nas, że Florian jest w mieście - pomaga leczyć rannych wojaków.
    • W drodze do karczmy Ilana zauważa, że ich śladem idą jacyś zakapturzeni ludzie, ale oboje bezpiecznie docierają do karczmy, gdzie czeka reszta grupy.
    • Po zorganizowaniu zapasów i zebraniu się do kupy, zbieramy się do drogi.
    • Przed karczmą zostajemy zaczepieni przez blondwłosą kobietę, a na nagle dziwnie opustoszałej ulicy, otaczają nas zakapturzeni ludzie: łucznicy na dachach i różnej postury rzezimieszki na ziemi.
    • Kobieta żąda żeby oddać jej książki, które nosi Kajetan.
    • Zdaje się zgodzić wypłacić pieniężną rekompensatę, nie oddającą jednak wartości naszej inwestycji (Kajetan oszacował 800GP bazując na wartości ksiąg sprzedanych Larsowi, zawartości tych, o których mowa oraz inwestycji w pergamin i inkaust do transkrypcji czarów)
    • Jako że kobieta nie zamierza negocjować, Kajetan zdecydował się uciekać nie zostawiając wyboru drużynie.
    • Elf detonuje zaklęty kamień podarowany nam przez Larsa tuż za plecami konfrontatorki.
    • Kamień roztrzaskuje się powodując potężną eksplozję i uwalnia D'jinni ognia. Postać kobiety okazuje się być tylko iluzją.
    • Korzystając z zamieszania, używając czarów ogłuszamy pozostałych łotrów, przeciskamy się w stronę rynku i dalej do bramy.
    • Przed rynkiem doprowadzamy się do względnego porządku. Leiv decyduje się zostać w mieście, nam udaje się przekonać strażników bramy aby nas wypuścili.
  2. W drodze
    • Obchodzimy miasto od północy w promieniu kilku kilometrów, jako że wyszliśmy południowo-wschodnią bramą, a droga nam na północny zachód.
    • Widzimy jak D'jinni podpala znaczną część miasta, po czym jakaś latająca postać, zdaje się nam Magister Florian z Vicovaro, pokonuje go i sprowadza nad miasto śnieżycę aby opanować pożar.
    • W biegu Ilana zauważa, że coś frunie po niebie naszym śladem, mimo szalejącej śnieżycy. Kształt ten wygląda jak szara sowa (Filippa Eilhart?), ale finalnie nas nie dogania, bo znajdujemy kryjówkę.
    • Po drodze rozmawiamy o istotach mieszkających w Brokilonie:
    • Docieramy do jakiejś wsi na północ od miasta. Jest opustoszała i nosi ślady napaści jakichś zwierząt/potworów. Dookoła pachnie świeżo zrytą ziemią i widać duże ilości kretowisk.
    • Decydujemy się nocować na piętrze jednego z bogatszych domów i barykadujemy drzwi.
    • W nocy po wsi grasują kretołaki. Nad ranem orientują się gdzie się ukrywamy, jako że Kajetan używał magii by ogrzać towarzyszy. Jednak zanim dochodzi do walki, wracają pod ziemię, gdy wschodzi słońce.
    • Ilana rozpoznaje te stworzenia - są to nekkery.
    • Wyruszamy w dalszą drogę. Od strony lasu słyszymy odgłosy walki.
    • Ilana decyduje się przyjrzeć z ukrycia, a reszta drużyny omija pole walki szerokim łukiem.
    • Na skraju lasu widzi wojaków taranowanych przez zwierzę, które przypomina bizona, ale z jakby jelenimi rogami. Zwierz jest spory i zdaje się zupełnie nie zważać na strzały, którymi go solidnie naszpikowano.
    • Wieczorem, gdy szykujemy się do przeczekania kolejnej nocy, zaczepia nas patrol militarny:
      • zalecają opuścić okolicę tak szybko jak to możliwe
      • w Verden, twierdze Bodrog i Rozrog upadły w czasie walk z Nilfgaardem, Nastrog ocalał, rządzony bezprawiem i organizacjami przestępczymi
  3. Dillingen
    • Po dotarciu do miasta kierujemy się do miejscowego urzędu aby rozpisać glejty. Rzucamy też okiem na miejską tablicę ogłoszeń, na której Ilana zauważa list gończy z podobizną Skovika.
    • Druidka niemal siłą wyciąga nieświadomego Kajetana z urzędu i już na zewnątrz prosi o glejt. Mówi o liście gończym i topi dokument w kałuży, pozorując tym samym zniszczenie. Szczególnie stara się zatrzeć nazwiska obu braci.
    • Kajetan odłącza się od grupy i rozpytuje o statki:
      • tego samego wieczora do Cintry: 60GP za rejs, 20GP jeśli będziemy pomagać w ochronie, 100GP za dodatkowy postój
      • za 1 - 2 dni do Cintry: 10 - 30GP zależnie jakie inne zlecenia znajdą na transport towaru
    • Ilana wraca do urzędu ze "zniszczonym" glejtem, prosząc o wystawienie nowych, tym razem już oddzielnych dokumentów dla każdego. I tak Ivar zostaje Civrilem Regner, a Skovik - Jonasem Skaggs.
    • Spotykamy się grupą w "Perełce" - przybytku poleconym jako lokalna atrakcja przez jednego ze strażników na moście (który nawiasem okazuje się być portowym, dość ekskluzywnym burdelem).
    • Ilana żąda od Skovika wyjaśnień. Był głównym organizatorem puczu przeciw obecnej władczyni Wysp. Osobiście targnął się na życie Cerys i jej brata próbując pomścić zamordowanego ojca, dlatego nie tylko nie może tam wrócić, ale jest też ścigany listami gończymi w tak znacznej odległości od swojej ojczyzny.
    • W drużynie następuje brak zgody co do dalszych planów:
      • Ilana uważa, że należy podróżować dalej na zachód lądem, przekroczyć Wstążkę i na wysokości Bodrogu wkroczyć do Brokilonu całą drużyną; wierzy, że driady znają ją i ufają jej na tyle, by wraz z nieznajomymi przepuścić dalej do druidzkiego kręgu, w którym się wychowała
      • Kajetan zaczyna myśleć, że wejście do Brokilonu to samobójstwo, a już szczególnie od strony Bodrogu; uważa, że należało by rzeką i morzem dopłynąć do Kerack i wejść w las od tamtej strony, nadkładając znacząco drogi
    • Udajemy się na spoczynek nie ustalając co dalej.